Ali Örpek kardeşimden zaman zaman aklıma geldikçe güldüğüm, yaşanmış bir hikâye dinlemiştim. Kendi köylerinde “abdo-dino” lakabıyla tanınan bir kaçık varmış. Lakabından belli zaten, adamın deli olduğu… Doğuda, Abdurrahman ismi, “abdo” olarak çağrılır. “Dino” ise “Kürtçe” deli demekmiş. Neyse… Bu, “abdo-dino” belli ki, uyanık da birisi… Köylerinden oldukça uzak köylere gezmeye başlamış. İş yok, güç yok… Bir büyük tespih almış eline, bir de cübbe geçirmiş, başlamış dolaşmaya. “Ermiş” taklidi yapıyor, nasıl bir şeyse!.. Neyse, gariban köylülere yutturmuş. O köy senin, bu köy benim… Kendi köyüne geldiğinde, böyle bir role girmiyor çünkü sicili, “ermiş” sicili değil. Velhasıl, uzak köylerden taraftar toplamış kendine. Bakım yerinde, iltifat dersen, o biçim!…..
Devamı: http://http://www.yenimesaj.com.tr/abdo-dino-H1365340.htm
