Korona sebebiyle herkes hayatını eve sığdırmaya çalışırken tarım köylüsü büyük fedakarlıklarla üretime ara vermeden devam etmeye çalışıyor. Büyük fedakarlıklar; çünkü virüs riski yetmiyormuş gibi yıllardır süregelen yanlış tarım politikalarının yükünü de kaldırmak zorundalar… Üretim maliyetleri (tohum, gübre, ilaç, mazot, sulama, elektrik vs) almış başını gitmiş vaziyette… Çoğu ithalatla temin edildiği için dolara endeksli ve dolardaki artış da malum… Tüm dünyada dolar düşer, Türkiye’de artar, tüm dünyada mazot düşer, Türkiye’de yine artar. Faturası da hep çiftçimizin sırtına kalır. Çiftçilerimiz kendi öz sermayeleri olmadığı için üretim için bankadan ya da tarım kredi kooperatiflerinden faizli bir şekilde borç almak zorunda… Dolayısıyla borç ve faiz yükü…
Devamı: http://http://www.yenimesaj.com.tr/ciftcilerimiz-sahipsiz-H1343072.htm
