Ehl-i Beyt, kelime manası olarak Peygamberin (s.a.a) ev halkını ifade etse de, ayetler ve Hz. Peygamber’in (s.a.a) hadisleriyle sabittir ki, Hz. Peygamber (s.a.a), Hz. Fatıma (a.s), Hz. Ali (a.s), Hz. Hasan (a.s) ve Hz. Hüseyin (a.s) Ehl-i Beyt’dir. Ehl-i Beyt, son peygamber Hz. Muhammed’in (s.a.a) ve aile efradının şahsında Kur’an-ı Kerimin ve İslam’ın yaşam modelidir, canlı hâlidir. Ehl-i Beyt, imanın ve İslam medeniyetinin çekirdeğidir. Peygamberimiz (s.a.a), Veda Haccı’ndan dönerken ümmetine şu ikazda bulunmuştur: “Size iki emanet bırakıyorum. Biri Allah’ın kitabı Kur’an, diğeri Ehl-i Beyt’imdir. Bunlara sarıldığınız sürece hidayettesiniz.” Öyleyse hidayet kaynağı, Ehl-i Beyt’tir. Ehl-i Beyt Kur’an-ı Kerim’de Cenab-ı Hakk’ın (cc) doğru, temiz ve sevilmesi şart olarak buy…
Devamı: http://http://www.yenimesaj.com.tr/ehl-i-beyt-ve-ataturk-H1362445.htm
