Akşamüzeri eşimle beraber çarşıdan eve dönerken ihtiyacımız olan malzemeleri ve gazetemizi almak için mahalle bakkalımıza uğradık. Kapıdan girdiğimizde içeride sadece bayan müşteri vardı. O da kenarda cep telefonu ile görüştüğü kişiye ne alacağını soruyordu. Bakkalımız Serkan Bey ise kasa önünde deftere bir şeyler yazıyordu. En büyük yardımcısı olan eşi hanımefendi de rafları düzeltmeyle meşguldü. Bizi karşısında görünce kısılan göz kapakları arasından karanlık bir bakış fırlattı yüzümüze. Kısık bir ses tonuyla dudaklarından “hoş geldiniz” dediğini duyabildik. Çaresiz bir kişinin ümitsiz bakışları vardı yüzünde. İçindeki sıkıntı ses tonuna da yansımıştı. Neredeyse haftanın her günü uğrayıp gazete aldığım güler yüzlü Serkan Bey gitmiş yerine hiç tanımadığım soluk yüzlü, neşes…
Devamı: http://http://www.yenimesaj.com.tr/mahalle-bakkallarinin-yasam-mucadelesi-H1366133.htm