Yeni nesiller bilmeyebilirler, eski hesaptır; nevbaharın müjdecisi cemre havaya düşer hava ısınır, ardından suya düşer, sular ısınır ve buzlar çözülür, son olarak da toprağa düşer, toprak kıpır kıpır olur, kış boyu sinesinde saklanan, bağrında adeta ölü taklidi yapan her ne varsa canlanır, cana gelir, dallar tomurcuklanır, çiçeğe ve meyveye dururlar. Tıpkı her bahar, havaya, suya ve toprağa düşen cemre gibi, insani vasıflardan biri olan İnsaf, gönüllere, kalplere ve vicdanlara düşmüş olsaydı, varlık içinde yokluk yaşamazdık, millet olarak sahip olduğumuz zenginliklerimizi ve zengin kaynaklarımızı bu kadar kısa zamanda kaybetmezdik. Toplumun büyük bir kesimi, sabrı, tahammülü, kanaati, ülkenin istikbali ve istiklali için bizzat yaşarken her türlü yokluğa ve yoksulluğa katlanırken…
Devamı: http://https://www.yenimesaj.com.tr/insaftan-bir-zerre-dusmus-olsaydi-H1506135.htm
