Duyguyla akıl bu kadar mı güzel harmanlanır… Sevgi hasrete bu kadar mı güzel evrilir… Cümleler bu kadar mı özenle seçilir… Yazarken yaşadığını okurken dinleyenlere bu kadar mı güzel aktarır insan… Yutkunduğu her anını karşındaki kitleye bu kadar mı derin hissettirir… İnsan kendisiyle yaptığı empatiyi yüksek sesle bu kadar mı güvenle paylaşır… Demek ki olabiliyormuş, duygu akılla buluşunca yerini aşka bırakabiliyormuş. Aşkın olduğu her yerde ne farklı ırka ve dile, ne de farklı mezhebe ve meşrebe yer varmış. Orada bütün farklılıklar tek renge boyanır aşkın rengine. Orada küslük olmaz, orada ben barınamaz, bencillik hiç yoktur orada, kadın, erkek, çocuk, yaşlı birdir o sahilde tek bir vücut gibi, tek bir ruhu kuşanmış gibidir o sahilde olanlar. İşte kardeşinde, sevdiğinde …
Devamı: http://https://www.yenimesaj.com.tr/duygunun-akilla-bulustugu-an-H1386506.htm
