O’nu anarken…

Adına zaman deyin, vakit deyin, ömür deyin ne derseniz deyin- Tıpkı Porsuk ya da Harşit çayının üzerine düşen solgun yapraklar misali… Doludizgin akıp gidiyor işte! Rahmetli babaannem, “Bir ikindi gölgesi ömür dediğin oğul” derdi; “gece olur duramazsın, güneş vurur kalamazsın. Görüp göreceğimiz sade bir ikindilik, kısa bir dinlencelik…” Öyle işte hayat- Takvim yaprakları 14 Nisan 2020’yi gösterdiğinde hakka vuslat ederek ayrıldı aramızdan kıymetli Hocam. Sevenlerinin gönlüne kor ateşi yakarak. Aradan günler/aylar geçse de anladım ki acılar hep aynı. Değişmiyor dostlar. Bu vatana, bu toprağa ve bu coğrafyaya olan bağını ülkemizin kurucu değerlerine hele de Atatürk’e olan sevgisini düşündükçe bazen göz kapaklarımda titreyip duran gözyaşlarımın akmasına…

 

Devamı:  http://https://www.yenimesaj.com.tr/onu-anarken-H1385478.htm

Benzer yazılar