O, gül yetiştiren adamdı

Hocamın vefatından beri Akçaabat’tayım. Bugün vefatının 23. günü. Nasıl da yaktı kalbimizi. Nasıl bir kor bıraktı gönlümüze. İnsan kaybedince anlar yitirdiğinin değerini, öyle bir hazinenin içindeydik ki balık gibi derya içinde yüzdük de, deryadan haberimiz olmadı.Onun merhametini, takvasını, şakasını, hiddetini, tebessümünü, gözlerinin gülüşünü, vefasını, cömertliğini özlüyoruz. Bizim gibi edna insanlarla beraber oldu, bizi kendine dost arkadaş seçti, layık olmadığımız halde. Bize hak etmediğimiz değeri saygıyı, sevgiyi ikram etti. Kavrayamadık uçtu elimizden varlık sebebimiz, hayat kaynağımız.Hatırası her yerde, her an canlı. Hikmetini sonradan anladığımız nice hadise yaşadık, nice olaya şahit olduk.Nasıl bir sevgi ummanına sahip ki herkese sunmuş da ummandan bir katre azalmamı…

 

Devamı:  http://http://www.yenimesaj.com.tr/o-gul-yetistiren-adamdi-H1341954.htm

Benzer yazılar